خال نبودن عریضه

دیروزو پریروز اینترنت خونه قطع بود و اتفاقا این دو روز شدیدا به اینترنت احتیاج داشتم. (حالا دلایلش رو در پستی جداگانه میگم.) ولی شاید باورتون نشه، ولی بیشترین چیزی که دلم براش تنگ شده بود، همین وبلاگ بدون خواننده بود. به هر حال خدا رو شکر دوباره کانکت شدم و دیدارم تازه شد و بعد از انجام اون کار واجب، گذاشتن این پست اولین کاری است که دارم انجام میدم. البته الان نمیتونم خیلی روده درازی کنم، چون داریم میریم مهمونی و من هم لباس پوشیده ام و منتظرم که "صبا" هم حاضر بشه تا بریم.
این چند سطر رو هم فقط برای خالی نیودن عریضه نوشتم.