اولین پسوندی که در زندگی ام در دنباله اسمم شنیده ام "فضول" بود. راستش اول که تو این وبلاگ شروع به نوشتن کردم، اسم کوچکم رو نوشته بودم، ولی بعدش برای اینکه اگر از دوستان کسی آمد، من را نشناسد که ناچار به خود سانسوری بشوم، به اجبار از این صفت به عنوان نمایه ام استفاده می کنم.
در اواخر دهه چهارم زندگی ام هستم و متاهل و دارای یک دختر. اسم همسرم «صبا» است و اسم دخترم «آتیشپاره».(البته تو این بلاگ) دیوانه وار دوستشون دارم و بی اونها حتی لحظه ای زندگی برام متصور نیست، ولی از "هر نوع" رابطه جدیدی هم استقبال میکنم. (شاید بیمارم، شاید پست فطرتم، شاید هزار چیز خوب و بد باشم، ولی به هر حال دوست دارم تو این وبلاگ "خودم" باشم)
همین!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر